چرا جوشکاران از گاز آرگون استفاده می‌کنند؟

جوشکاران دوست دارند از آرگون به عنوان گاز محافظ خود برای محافظت خوب استفاده کنند. آرگون به ایمن نگه داشتن جوشکارها از دمای بسیار بالا کمک می‌کند. هنگامی که دو فلز با هم ذوب می‌شوند، گاهی اوقات آنها می‌توانند با یکدیگر تداخل کنند و واکنش نشان دهند. آرگون به جلوگیری از وقوع همه اینها کمک می‌کند.

نه تنها از فلزات و جوشکار محافظت می‌کند، بلکه آرگون نیز غیر قابل اشتعال است. حتی زمانی که در معرض دمای بالا، گرما، یا هرگونه شعله یا جرقه قرار گیرد، نمی سوزد. آرگون همچنین هیچ چیز سمی منتشر نمی‌کند، بنابراین بسیار ایمن است. هنگامی که دو فلز در شرف جوشکاری ذوب می‌شوند، می‌توانند با گازهای موجود در جو مانند نیتروژن، هیدروژن یا اکسیژن تعامل کنند. آرگون به عنوان یک گاز بی اثر، پایداری قوس جوش را می‌دهد و همه گازهای دیگر را از گودال جوش دور می‌کند. اگرچه آرگون تنها گاز محافظ نیست، اما یکی از گازهای نجیب اصلی مورد استفاده در جوشکاری TIG و جوشکاری MIG است. علاوه بر این، آرگون را می‌توان در تصفیه هنگام جوشکاری فولاد ضد زنگ استفاده کرد. آرگون همچنین به نفوذ باریکتر کمک می‌کند، بنابراین جوش تمیزتری ایجاد می‌کند.در کاربردهای جوشکاری، دماهای بالا معمولاً به مقادیر شدید (تا 5000 درجه) می‌رسند که می‌تواند باعث واکنش‌های شیمیایی ناخواسته و در نتیجه تخلخل یا ویژگی‌های ضعیف جوش شود. با این حال، آرگون در آن دماهای بالا کاملاً پایدار می‌ماند و به عملکرد صحیح خود ادامه می‌دهد.

عوامل موثر در فرآیند جوشکاری با آرگون

شدت جریان

ولتاژ قوس طول قوس

سرعت جوشکاری

گاز محافظ

 معایب آرگون

در حالی که گاز آرگون یک گاز محافظ عالی با فواید بسیاری است، معایبی نیز دارد. یکی از مشکلات بزرگ گاز آرگون افزایش حضور آن در هوا در هنگام استفاده است. آرگون چگال تر از هوا است که می‌تواند مشکل‌ساز شود. برای جلوگیری از این امر، از آرگون در بیرون یا در فضایی با تهویه درست استفاده کنید. اگر در فرآیند جوشکاری با گاز آرگون الکترود با حوضچه جوش تماس پیدا کند. باعث ایجاد آلودگی تنگستنی می‌شود. جوشکاری با گاز آرگون یا تیگ به آلودگی و کثیف بودن فلز پایه و فلز پرکننده بسیار حساس می‌باشد. نشت آب از مشعل‌های آب خنک باعث تخلخل و اکسید شدن در فلز جوش می‌شود. در فرآیند جوشکاری با گاز آرگون همانند فرآیندهای دیگر، استفاده از جریان DC می‌تواند باعث ایجاد وزش قوس شود.

جوشکاری MIG

یک قوس الکتریکی بین فلزی که روی آن کار می‌شود و یک الکترود سیم در طول فرآیند جوشکاری MIG تشکیل می‌شود. همانطور که الکترود سیم از طریق تفنگ جوش حرکت می‌‌کند، یک گاز محافظ، معمولاً آرگون، برای محافظت از حوضچه جوش در برابر آلودگی استفاده می‌شود. یکی از جنبه‌های کلیدی جوشکاری MIG استفاده از گاز آرگون به عنوان یک گاز محافظ بی‌اثر است. گاز آرگون به عنوان یک مانع محافظ در اطراف ناحیه جوش عمل می‌کند. در موارد خاص، مانند هنگام جوشکاری فلزات راکتیو مانند تیتانیوم یا فولادهای پر آلیاژ، از گاز آرگون به‌عنوان گاز پشتیبان استفاده می‌شود. این از اکسیداسیون در پشت جوش جلوگیری می‌کند و کیفیت ثابت را در طول فرآیند جوش تضمین می‌کند. گاز آرگون انتقال قوس پاششی را امکان پذیر می‌کند که یک حالت انتقال فلز با انرژی بالا در جوشکاری MIG است. این اجازه می‌دهد تا نرخ رسوب سریع‌تر، نفوذ عمیق‌تر، و کنترل کلی بهتر بر روی حوضچه جوش داشته باشد. هنگامی که آرگون همراه با گازهای دیگر مانند دی اکسید کربن یا هلیوم استفاده می‌شود، با ایجاد یک قوس پایدار و کنترل بهتر بر فلز مذاب، به کاهش پاشش در حین 

مزایای استفاده از گاز آرگون در جوشکاری TIG

گاز آرگون نقش مهمی در جوشکاری TIG ایفا می‌کند و مزایای بی‌شماری را ارائه می‌دهد که فرآیند جوشکاری را بهبود می‌بخشد. وقتی صحبت از این کاربرد به میان می‌آید، استفاده از گاز آرگون می‌تواند به‌طور قابل توجهی کیفیت و دوام جوش را بهبود بخشد. 

محافظ:

گاز آرگون به عنوان یک عامل محافظ در طول فرآیند جوشکاری عمل می‌کند. این یک اتمسفر بی‌اثر در اطراف حوضچه جوش ایجاد می‌کند و از آلودگی آن توسط گازهای جوی مانند اکسیژن یا نیتروژن محافظت می‌کند. این کار جوش‌های تمیز و قوی را تضمین می‌کند.

کاهش پاشش:

استفاده از گاز آرگون به حداقل رساندن تشکیل پاشش در حین جوشکاری TIG کمک می‌کند. پاشش به تکه‌های ریز فلز مذاب اطلاق می‌شود که می‌تواند به بیرون زده و باعث ایجاد نقص در جوش نهایی شود. با گاز آرگون، پاشش تا حد زیادی کاهش می‌یابد و در نتیجه جوش‌های تمیزتر با عیوب کمتر ایجاد می‌شود.

کنترل حرارت:

گاز آرگون به کنترل توزیع گرما در طول جوشکاری TIG کمک می‌کند. با ایجاد یک محیط پایدار در اطراف ناحیه جوش، به تنظیم نوسانات دما کمک می‌کند. این کنترل امکان دستکاری دقیق گرمای ورودی را فراهم می‌کند و در نتیجه کنترل بهتری بر فرآیند جوشکاری ایجاد می‌کند.

بهبود خواص جوش:

گاز آرگون به دستیابی به خواص متالورژیکی بهتر در اتصالات جوشی کمک می‌کند. با محافظت از فلز مذاب در برابر گازهای اتمسفر، از واکنش‌های اکسیداسیون و نیترید شدن که می‌تواند یکپارچگی جوش را تضعیف کند، جلوگیری می کند. این منجر به جوش های قوی تر و قابل اطمینان تر می شود.

استفاده از جریان گاز مناسب:

حفظ سرعت جریان گاز آرگون صحیح بسیار مهم است. جریان ناکافی می تواند منجر به محافظ ناکافی شود، در حالی که جریان بیش از حد می تواند منجر به هدر رفت گاز و آشفتگی غیر ضروری شود. با استفاده از دبی توصیه شده، می توان به سپر و کیفیت جوش بهینه دست یافت.

اطمینان از پوشش مناسب گاز:

پوشش گاز کافی برای محافظت موثر ضروری است. برای اطمینان از پوشش کامل، مهم است که مشعل جوش را در زاویه و فاصله صحیح از قطعه کار قرار دهید. این به جلوگیری از ایجاد عیوب مانند تخلخل یا عدم همجوشی کمک می کند.

مانیتور خلوص گاز:

مرتباً سطح خلوص گاز آرگون را بررسی کنید. آلاینده‌های موجود در گاز می‌توانند یکپارچگی محافظ را به خطر بیندازند و بر کیفیت جوش تأثیر منفی بگذارند. استفاده از گاز آرگون خالص با کیفیت بالا، عملکرد ثابت و نتایج قابل اعتماد جوشکاری را تضمین می‌کند.

در همین حال، اگر تصمیم به جوشکاری آلومینیوم یا سایر فلزات مقاوم در برابر خوردگی مانند فولاد ضد زنگ دارید، به آرگون خالص نیاز خواهید داشت. افزودن گازهای فعال به مخلوط به راحتی می‌تواند باعث شود که گودال جوش با جو زمین تعامل داشته باشد و باعث اکسیداسیون شود.