انعقاد پلاسمای آرگون (Argon Plasma Coagulation) (APC) چیست؟

APC ابزاری است که از اوایل دهه 1990 به طور معمول درجراحی های دستگاه گوارش و از اواخر دهه 1990  اوایل دهه 2000 در درمان بیماری­های دستگاه تنفسی استفاده می­شود.  انعقاد پلاسمای آرگون که فتوکواگولاسیون آرگون نیز نامیده می­شود، یک روش جدید پزشکی است که برای انعقاد بافت از جریان الکتریکی با فرکانس بالا و گاز آرگون یونیزه شده استفاده می­کند. انعقاد الکتریکی کلاسیک و لیزر CO₂ دو روش درمانی هستند که اغلب مورد استفاده قرار می­گیرند. با این حال، هر دو روش دارای معایب خاصی هستند. مشکل اصلی در انعقاد الکتریکی کلاسیک، دشواری کنترل عمق انعقاد است و همچنین استفاده از لیزر با توجه به عوامل هزینه و استانداردهای ایمنی مورد نیاز محدود می شود. انعقاد پلاسمای آرگون یک روش حرارتی غیر تماسی برای هموستاز است. این به عنوان جایگزینی برای انعقاد حرارتی تماسی  و فناوری‌های غیر تماسی موجود (عمدتاً لیزر) معرفی می­شود. انعقاد پلاسمای آرگون که به عنوان چاقوی آرگون نیز شناخته می شود، در سال های اخیر به دلیل اثرات عالی مانند هموستاز سریع، حداقل از دست دادن خون، کاهش اکسیداسیون و تشکیل اسکار به طور گسترده در جراحی های باز، کولونوسکوپی یا آندوسکوپی فوقانی،کاهش تومورها یا توقف افزایش وزن پس از جراحی کاهش وزن استفاده شده است. این پدیده مزایای ویژه‌ای را برای کاربردهای آندوسکوپی ارائه می‌کند، زیرا به پلاسمای آرگون اجازه می‌دهد هم به صورت روبه‌رو و هم به صورت مماسی اعمال شود، و امکان درمان مناطق حساس و دور از  دسترس بدن را فراهم می‌کند.

استفاده از روش انعقاد پلاسمای آرگون چندین مزیت بالقوه دارد، از جمله:

• سهولت کاربرد و در دسترس بودن گاز آرگون نسبت به سایر گازهای نجیب
• دسترسی به مناطق حساس بدن
• ایمنی بالا به دلیل کاهش عمق نفوذ
• هزینه کمتر در مقایسه با لیزر
• از بین بردن یا مهر و موم کردن بافتی که در حال خونریزی است.
• از بین بردن بافت غیرطبیعی اعم از غیر سرطانی، پیش سرطانی یا سرطانی

همانطور که اشاره شد، انعقاد پلاسمای آرگون (APC) یک روش الکتروجراحی تک قطبی است که از تخلیه آرگون در فشار اتمسفر برای انعقاد بافت استفاده می­شود. آرگون به این دلیل انتخاب شد که از نظر بیوشیمیایی بی اثر است، ولتاژ شکست پایینی دارد و نسبتاً ارزان است. برخلاف دستگاه هایی مانند سوزن پلاسما، جریانی از بافت برای ایجاد اثر حرارتی مورد نظر در نظر گرفته شده است، پلاسما نقش الکترود کاربردی را بر عهده می­گیرد. گاز آرگون می­تواند به عنوان جایگزینی برای سوزاندن یا استفاده از لیزر برای جلوگیری از خونریزی داخلی استفاده شود.

  انعقاد پلاسمای آرگون چگونه مورد استفاده قرار می ­گیرد؟

APC یک روش الکتروجراحی تک قطبی است که در آن انرژی الکتریکی با استفاده از گاز آرگون یونیزه و رسانا (پلاسمای آرگون) بدون تماس مستقیم الکترود، به بافت هدف منتقل می‌شود. پلاسمای آرگون مسیری را دنبال می‌کند که کمترین مقاومت الکتریکی را دارد، صرف نظر از اینکه بافت مستقیماً روبروی الکترود  و جهت جریان گاز آرگون قرار دارد.

پلاسمای آرگون یک پرتو درخشان ایجاد می­کند که می­تواند به راحتی به بافت هدف هدایت شود. جریان الکتریکی با فرکانس بالا از طریق پرتو پلاسما به بافت هدف برخورد می­کند. تا زمانی که مقاومت الکتریکی بافت منعقد شده به دلیل خشک شدن آنقدر افزایش یابد که هدایت بیشتر جریان الکتریکی با فرکانس بالا و در نتیجه روند انعقاد سرکوب می­شود. بنابراین، اصل کار آن استفاده از ولتاژ فرکانس بالا ارائه شده توسط تجهیزات الکتروسرجری هنگامی که الکترود خروجی با فرکانس و ولتاژ بالا انعقاد پلاسما آرگون را فعال می­کند، گاز آرگون از دسته پاشیده می شود و جریان بین الکترود و بافت هدف به بافت هدف منتقل می شود تا هموستاتیک خوبی ایجاد کند.

برتری پلاسمای آرگون نسبت به روش­های انعقاد الکتریکی کلاسیک چیست؟

انعقاد الکتریکی کلاسیک و لیزر CO2 دو روش درمانی هستند که اغلب در جراحی­ها مورد استفاده قرار می­گیرند. با این حال، هر دو روش دارای معایب خاصی هستند.

مشکل اصلی در انعقاد الکتریکی کلاسیک، دشواری کنترل عمق انعقاد است. علاوه بر این، به دلیل ترکیب پیچیده هوا بین الکترود و بافت در حال خونریزی، یونیزه شدن را دشوار کرده و رسانایی ضعیفی دارد. بنابراین جریان به صورت قوس به بافت هدف منتقل می­شود و اثر انعقادی ضعیفی ایجاد می­شود. علاوه بر این، هوا غنی از اکسیژن است، نه گازهای بی اثر مانند آرگون. بنابراین، انعقاد الکتریکی قدیمی دارای دود بزرگ، کربن سازی آسان بافت و بوی عجیب است. همچنین استفاده از لیزر با توجه به عوامل هزینه و استانداردهای ایمنی مورد نیاز محدود می شود. در مقایسه، انعقاد پلاسمای آرگون، به عنوان یک روش خاص برای دستیابی به انعقاد الکتریکی با استفاده از یونیزاسیون گاز بی اثر آرگون، به عنوان جایگزینی برای انعقاد حرارتی تماسی و فناوری‌های غیر تماسی موجود (عمدتاً لیزر) معرفی می­شود.

کاربرد های انعقاد پلاسمای آرگون چیست؟

APC تقریباً در هر بخش تخصصی جراحی مانند جراحی عمومی و ارولوژی، زنان، آندوسکوپی گوارشی و گوش و حلق و بینی استفاده می شود. انعقاد پلاسمای آرگون به ویژه برای درمان های سطحی مناسب است زیرا عمق نفوذ انعقاد به چند میلی متر محدود می شود.

انعقاد پلاسمای آرگون (APC) یک انعقاد الکتریکی غیر تماسی است که با استفاده از انرژی تک قطبی پرانرژی برای احتراق گاز آرگون به پلاسما برای سوزاندن و از بین بردن بافت‌های عروقی برای دستیابی به هموستاز یا توده‌زدایی تومورها استفاده می‌کند.  به دلیل حداقل تبخیر و نفوذ بافتی که خطر سوراخ شدن را محدود می کند، مورد استفاده قرار می­گیرد. این تکنیک برای درمان تومور‌های عروقی دستگاه گوارش، آنژیودیسپلازی (AD)، مری بارت، ضایعات بدخیم استفاده شده است.

مهار خونریزی (هموستاز)

خونریزی ممکن است در حین عمل، یا به دلیل زخم، رگ های خونی آسیب دیده یا گشاد شده ، واریس و تومورها رخ دهد. هموستاز در حین عمل عمدتاً برای به حداقل رساندن از دست دادن خون عمل می کند.  با استفاده از APC، سطوح نسبتا بزرگ را می­توان به طور موثر درمان کرد. نمونه‌ای برای عملی که در آن از APC برای هموستاز و مهار خونریزی استفاده می‌شود، برداشتن لوزه‌ها است. سایر زمینه های کاربردی شامل جراحی سینه، لخته­های عروقی دستگاه گوارش، خونریزی در روده بزرگ به دلیل آسیب ناشی از رادیوتراپی و … می­باشد.

تخریب بافت آسیب دیده

جداسازی و  انسداد، اغلب برای درمان تومورها و بافت های انسدادی استفاده می شود. در مورد تومورها در حالت اولیه، اثر مورد نظر از بین بردن بافت سرطانی است. برای انسداد بافت­های رشد یافته یا متورم یا تومورهای غیرقابل درمان، از اثر انقباضی انعقاد و خشک شدن استفاده می شود. در صورت اعمال قدرت بالا، بافت ممکن است کربنیزه یا حتی بخار شود. نمونه‌هایی برای از بین بردن و کاهش بافت توسط APC، درمان کم تهاجمی تومورها است. به عنوان مثال، در دستگاه تنفسی یا دستگاه گوارش، در جراحی پوست برای درمان زگیل،  مورد استفاده می­باشد.

انعقاد پلاسمای آرگون برای کاهش وزن

انعقاد پلاسمای آرگون می­تواند به شروع مجدد کاهش وزن برای افرادی که پس از بای پس معده دوباره وزن پیدا می­کنند، کمک کند.

APC همچنین می­تواند به افرادی که پس از جراحی بای پس معده وزن خود را دوباره به دست آورده اند با کاهش منفذ کشیده شده بین معده و روده کوچک کمک کند.

این روش با یک آندوسکوپ که از طریق دهان وارد می شود، انجام می شود.

 همانطور که پیش­تر اشاره شد، بر خلاف تصور رایج، انعقاد پلاسما آرگون (APC) لیزر نیست. این فناوری از گاز آرگون برای رساندن پلاسمای انرژی حرارتی با توزیع یکنواخت به میدانی از بافت مجاور استفاده می­کند. استانداردهای ایمنی مورد نیاز انعقاد پلاسما آرگون (APC) یک روش توسعه یافته برای انعقاد الکتریکی بدون تماس است که در جراحی باز برای هموستاز خونریزی سطحی و تخریب بافت آسیب دیده و کاهش وزن پس از جراحی بای پس معده استفاده می شود و جایگزین روش­های انعقاد الکتریکی کلاسیک می­شود.