فرایند بنیاد زندگی الکور
بنیاد تداوم بخشیدن به طول عمر الکور (Alcor Life ExtensionFoundation) که اغلب به نام اَلکور شناخته می‌شود، یک سازمان غیردولتی آمریکایی مستقر در اسکاتسدیل در ایالت آریزونا از ایالات جنوبی در ایالات متحده آمریکا است. سازمان الکور کار انجماد اجساد و مغز انسان را در نیتروژن مایع پس از مرگ، با امید به بازگرداندن آنها به زندگی در زمانی که علم و دانش به اندازه کافی رشد کرده‌است را انجام می‌دهد. این سازمان تا ٣٠ آوریل ٢٠٢١، تعداد ١٨٣٢ عضو داشته که ١٨٢ تن از آنها جان خود را از دست دادند و بر روی اجساد آنها فرایندهای سرمازیستی انجام شده است و ١١۶جسد که فقط سَر آنها نگهداری می‌شود. همچنین الکور خدمات خود را برای حیوانات خانگی نیز ارائه می‌دهد و تا تاریخ ۱۳ فوریه ۲۰۰۹، تعداد ۳۳ جسد حیوان در این سازمان نگهداری شده‌است.
شیوه انجام منجمد کردن بدن انسان :
انجماد شیشه‌ای
به گفته الکور، بهترین راه برای حفظ بدن انسان، منجمد کردن است، نه انجماد. هدف این است که آب موجود در بدن را با انجماد محافظت کند، نوعی ضد یخ درجه پزشکی، که از تشکیل کریستال‌های یخ و آسیب رساندن به سلول‌های بدن جلوگیری می‌کند. به این ترتیب، هنگامی که دمای فرد متوفی کاهش می‌یابد، بدن به جای یخ زدن، تبدیل به حالت شیشه‌ای می‌شود. در این حالت، Alcor می‌گویند که می‌تواند بدن را برای چندین دهه حفظ کند.
نجات جان مردگان
وقتی کاندیدای انجماد به آلکور می‌رسد، بدن آنها لوله‌گذاری می‌شود و روی یخ نگهداری می‌شود، در حالی که یک ضربان مکانیکی باعث می‌شود خون در اطراف بدنش جریان داشته باشد، همه اینها برای به حداقل رساندن آسیب سلولی است. اما در حالی که هر یک از این افراد از نظر بالینی و قانونی مرده اعلام شده اند، الکور از آنها به عنوان “بیمار” یاد می‌کند.
لیندا چمبرلین (بنیان گذاران شرکت Alcor) می‌گوید: «مرگ قانونی واقعاً به این معناست که قلب و ریه‌های شما بدون مداخله از کار افتاده‌اند. ” این به این معنی نیست که سلول های شما مرده‌اند، به این معنی نیست که حتی اندام‌های شما مرده‌اند.”
اتاق عمل
در داخل اتاق عمل در Alcor، بدن برای “مراقبت طولانی مدت” آماده می‌شود. در اینجا، اجساد با محافظ برودتی پر می‌شوند و به آرامی در فرآیندی که ساعت‌ها طول می‌کشد سرد می‌شوند.
اتاق عمل مانند تلاقی بین بیمارستان و سردخانه است. ممکن است «بیماران» مرده باشند، اما جراحان برای حفظ بدن آنها برای زندگی آینده تلاش می‌کنند.
انجماد کردن سر
در این فرآیند، قسمتی از بدن یعنی سر (از استخوان ترقوه به بالا چیزی که به آن «سفالون» گفته می‌شود) و به‌خودی خود انجماد می‌شود. در طول عمل، سفالون در داخل این جعبه در یک حلقه فولادی بسته می‌شود.
اتاق مراقبت‌های طولانی مدت
هنگامی که دمای بدن بیماران الکور به دمای نیتروژن مایع (196- درجه سانتیگراد) کاهش یافت، آنها را به اتاق مراقبت طولانی مدت آورده و در آنجا اقامت می‌کنند. این ظروف استیل ضد زنگ که به نام «دیوار» شناخته می‌شوند، می‌توانند تا ۹ بیمار را در خود جای دهند. در مجموع، این اتاق بیش از 170 نفر را در خود جای می‌دهد.
ورود به مراقبت‌های طولانی مدت
هر دیوار می‌تواند چهار بدن کامل را در اطراف و پنج “بیمار عصبی” را در مرکز نگه دارد که همه آنها با دقت در نیتروژن مایع فرو می‌روند. به گفته لیندا چمبرلین (بنیان گذاران شرکت Alcor)، تنها در فرآیند فوق سر بیماران نگه داشته می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که حیاتی ترین قسمت بدن – مغز – سرد می‌ماند، حتی اگر بدترین اتفاق بیفتد و نیتروژن مایع بجوشد.
محل استراحت نهایی
الکور هر چند هفته یکبار نیتروژن مایع را در محفظه‌های نگهدارنده فولاد ضد زنگ خود پر می‌کند و دمای داخل را با پنل‌های کامپیوتری کنترل می‌کند. بیماران در اینجا برای چندین دهه در انجماد خواهند ماند و ممکن است هرگز بیرون نیایند.
به گفته دانشمندان، وعده کرایونیک یک رویا است، و نسل بشر هزاران سال از درک کامل مغز به اندازه کافی فاصله دارد تا بداند چه چیزی باید حفظ شود – چه رسد به داشتن فناوری برای احیای کسی. اما الکور اگر خوشبین نباشد چیزی نیست.
لیندا چمبرلین می‌گوید: «بهترین تخمین‌های ما این است که طی 50 تا 100 سال آینده، فناوری‌های پزشکی مورد نیاز برای بازگرداندن سلامت و عملکرد بیماران خود را خواهیم داشت. “من خوشبین هستم.”
استفاده از نیتروژن مایع در روند منجمد کردن:
استفاده از نیتروژن مایع در حفظ بقیای زندگی انسان‌ها در بقای زندگی (Cryonics) صورت می‌گیرد. در این فرآیند، بدن انسان پس از مرگ به دمای بسیار پایینی، معمولاً در حدود منفی ۱۹۰ درجه سانتیگراد (190-°C)، منجمد می‌شود تا بتواند در آینده با پیشرفت فناوری‌ها و پزشکی مجدداً به زندگی برگردد.
نیتروژن مایع که در دمای بسیار پایینی در حالت مایع قرار دارد، به عنوان یک ماده سردکننده استفاده می‌شود. در فرآیند بقای زندگی، بدن انسان به آرامی درون یک محفظه یا کانتینری که حاوی نیتروژن مایع است، قرار می‌گیرد. با تماس با نیتروژن مایع، دما به آرامی کاهش می‌یابد و بدن به مرحله‌ای که کاملاً یخبندان می‌شود، می‌رسد. این حالت یخبندانی (cryopreservation) باعث کاهش فعالیت سلولی و پایداری ساختاری سلول‌ها و بافت‌ها می‌شود تا در آینده امکان بازگرداندن به زندگی و بازسازی آنها با تکنولوژی‌های پیشرفته فراهم شود.
در این فرآیند، یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها جلوگیری از تشکیل یخ در سلول‌ها و آسیب دیدن ساختار سلولی است. برای این منظور، معمولاً از یک ماده حفظ کننده مثل دی‌اکسید کربن (Carbon Dioxide) یا گلیسرول (Glycerol) نیز استفاده می‌شود. این مواد می‌توانند در حفظ سلول‌ها در دماهای پایین کمک کنند و از تشکیل یخ و خسارت به سلول‌ها جلوگیری کنند.
مهم است بدانید که برای بقای زندگی و استفاده از نیتروژن مایع همچنان موضوعی در حوزه پزشکی و فناوری است که به صورت آزمایشی و در برخی از کشورها پیگیری می‌شود. همچنین، اثربخشی و قابلیت بازگشت به زندگی در آینده هنوز مورد بحث و بررسی بیشتر قرار دارد و هیچ گونه تضمینی در این زمینه وجود ندارد.