مخازن کرایوژنیک
مخازن کرایوژنیک باید ویژگیهای خاصی داشته باشند تا بتوانند دماهای بسیار پایین را تحمل کرده و از تبخیر گاز مایع جلوگیری کنند.
مخازن کرایوژنیک باید ویژگیهای خاصی داشته باشند تا بتوانند دماهای بسیار پایین را تحمل کرده و از تبخیر گاز مایع جلوگیری کنند.
تردی ناشی از هیدروژن در دمای محیط و در حضور گازهای مشخص و تحت شرایط استفاده ای که مواد سیلندر یا شیر تحت تنش قرار دارند اتفاق می افتد.
اقیانوسها از مهمترین منابع جذب CO₂ هستند. حدود ۳۰ درصد از دیاکسید کربن اتمسفر توسط اقیانوسها جذب میشود.
اکسیژن با نماد شیمیایی O و عدد اتمی8 یکی از عناصر شیمیایی جدول مندلیف میباشد که در گروه 16 و دسته نافلزها جای گرفته است. پیوند دو اتم اکسیژن به یکدیگر، مولکول اکسیژن یا اصطلاحا دی اکسیژن با نماد شیمیایی O2 را پدید میآورد. مولکول اکسیژن (در حالت گازی) تقریبا 95/20 درصد حجم اتمسفر (جو) کره زمین را تشکیل داده است. اکسیژن مایع، فاز مایع مولکولهای اکسیژن است که در دما و فشار استاندارد به شکل گاز هستند.
بو: بدون بو
رنگ: آبی کم رنگ
چگالی: حدود 14 درصد بیشتر از آب
دمای جوش: 9/182- درجه سانتی گراد
دمای انجماد: 8/218- درجه سانتی گراد
جرم مولکولی: 32 گرم بر مول
فاصله بین مولکولهای اکسیژن در فاز مایع بسیار کمتر از حالت گازی آن است و فضای کمتری را اشغال میکند (چگالی بیشتر مایع نسبت به گاز) تبخیر یک لیتر از اکسیژن مایع در دمای 20 درجه و فشار یک اتمسفر حدود 860 لیتر گاز اکسیژن تولید میکند. این ویژگی باعث افزایش کاربرد اکسیژن مایع در زمینههای مختلف علی الخصوص در مواردی که نیاز به حمل و نقل و ذخیرهسازی حجم زیادی از اکسیژن باشد، شده است. مخازن اکسیژن مایع نسبت به کپسولهای گاز اکسیژن حجم کمتری دارند و احتمال نشت نیز در آنها پایین تر است که باعث سهولت در حمل و نقل مقادیر زیاد اکسیژن میشود.
برای نگهداری اکسیژن مایع از مخازن کرایوژنیک استفاده میگردد. این تجهیز از یک مخزن خارجی به جنس کربن استیل و یک مخزن داخلی از جنس فولاد ضد زنگ ساخته شده که مابین این دو مخزن را خلاء و پودر پرلیت پر کرده است تا از کمترین تبادل حرارت با محیط بیرون نیز جلوگیری شود. به طور کلی این مخازن به دو دسته مخزن ثابت برای نگهداری طولانی مدت و مخزن حمل برای انتقال مایع تقسیم میگردند.
برای تامین گاز اکسیژن بیماران میتوان از مخازن کرایوژنیک که در محیط بیمارستان مستقر میشوند، استفاده کرد. اکسیژن مایع موجود در مخزن را تبدیل به گاز کرده و به سمت منیفولدهای بیمارستان هدایت میکنند. این روش نسبت به استفاده از کپسولهای گاز موثرتر است و نیازی به شارژ کردنهای متعدد ندارد.
از الکلها به عنوان سوخت مایع موشک استفاده میگردد. این سوخت برای ایجاد واکنش اکسایش و تامین انرژی موشک نیاز به یک اکسید کننده موثر دارد که این نیاز با ترکیب اکسیژن مایع با الکل برطرف میگردد. همپنین برای تامین اکسیژن فضانوردان داخل فضاپیماها نیز کاربرد دارد.
تصفیه آب با اکسیژن مایع یکی از روشهای پیشرفته و موثر برای گندزدایی و تصفیه آب است. در این روش، اکسیژن مایع به عنوان یک اکسید کننده قوی، میکروارگانیسمها، باکتریها و ویروسهای موجود در آب را از بین میبرد.
به دلیل قدرت اکسید کنندگی بالا و دمای بسیار پایین که منجر به خاصیت خشک کنندگی میشود، یک روش موثر برای حذف آلودگیهای سطحی از فلزات در صنایع الکترونیک، هوافضا و پزشکی میباشد.
انجماد سریع مواد غذایی (IQF): یکی از مهمترین کاربردهای اکسیژن مایع، انجماد سریع مواد غذایی است. با تماس مستقیم مواد غذایی با اکسیژن مایع، بلورهای یخ بسیار ریز در داخل سلولهای غذایی تشکیل شده و از تخریب بافت و از دست رفتن کیفیت مواد غذایی جلوگیری میشود. این روش باعث حفظ طعم، رنگ و ارزش غذایی مواد غذایی میشود.
اکسیژن مایع در واحدهای جداسازی هوا (ASU) و به روش تقطیر تبریدی تولید میگردد. در این روش هوای اتمسفر را توسط کمپسور متراکم کرده، سپس توسط جاذبهای سطحی تصفیه میکنند. هوای فشرده و تصفیه شده را به کمک مبدلهای حرارتی و کاهش ناگهانی فشار، تا دمای میعان سرد کرده و تبدیل به مایع میکنند. هوای مایع شده وارد برج تقطیر میگردد و در آنجا بر اساس اختلاف نقطه جوش، اکسیژن از سایر اجزای هوای مایع جدا میگردد و در نهایت در مخازن مخصوص، ذخیره سازی میشود. خلوص اکسیژن تولیدی در این روش تا 99.5 درصد و بالاتر هم میرسد. این روش علی رغم پیچیدگی دارای بهترین راندمان نسبت به دیگر روشها میباشد.
اساس کار جداسازی در این روش خاصیت گزینش پذیری جاذبها و تمایل مولکولهای گاز به جذب میباشد. طی فرایند PSA هوا تحت فشار بالا از بستر جاذبها (زئولیت) عبور کرده و نیتروژن آن به سطح این جاذبها میچسبد. هر چه فشار بیشتر باشد جذب بیشتری رخ میدهد. گاز غنی از اکسیژن محصول خروجی بستر جاذبها خواهد بود. پس از اشباع شدن جاذبها با کاهش فشار هوا، نیتروژن جذب شده آزاد میشود و زئولیتها احیا خواهند شد. خلوص اکسیژن تولید شده به این روش بین 90 تا 95 درصد میباشد.
در این فرایند آب به عناصر سازنده اش یعنی اکسیژن و هیدروژن تجزیه میشود. منبع جریان الکتریکی با جریان مستقیم به دو الکترود موجود در آب متصل شده و در طی این فرایند، مولکول آب به دو یون مثبت هیدروژن و یک یون منفی اکسیژن تجزیه میگردد. این یونها به الکترود با بار غیر همنام جذب میشوند که گاز هیدروژن در کاتد و گاز اکسیژن در آند تجمع میکنند. گازهاي اکسیژن و هیدروژن تولید شده پس از خنک شدن توسط مبدلهاي حرارتی از الکترولیت جدا میشوند. الکترولیز آب خالص، انرژي بسیار زیادي لازم دارد و بدون این انرژي زیاد، عمل الکترولیز بسیار آهسته صورت میگیرد. که باعث میشود علی رغم خلوص بالای اکسیژن در این روش (حدودا 99 درصد) از نظر اقتصادي جهت تولید گاز اکسیژن مقرون به صرفه نباشد.
اکسیژن مایع به عنوان یک اکسید کننده بسیار قوی میتواند فرآیند احتراق را به شدت تسریع بخشد. به همین دلیل، مخلوط شدن اکسیژن مایع با هرگونه ماده قابل اشتعال، پتانسیل ایجاد انفجار بسیار بالایی دارد. اقدامات ایمنی برای جلوگیری از انفجار:
همان طور که گفته شد دمای جوش اکسیژن مایع منفی 9/182 درجه سانتی گراد میباشد، پس در دمایی پایینتر از این عدد نگهداری میشود. در صورت تماس مستقیم مایع با پوست بدن میتواند منجر به سرمازدگی و سوختگی شدید بشود و به بافتهای حساس آسیب جدی برساند. اقدامات ایمنی برای جلوگیری از سوختگی:
آیا این مقاله را دوست داشتید؟
از / 5. رای
برای ثبت درخواست سفارش خود می توانید از طریق فرم زیر اقدام کنید تا کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس حاصل نمایند.