این آسیب معمولا ناشی از برخورد سرنشین با جلو داشبورد و راننده با فرمان است در این مواقع کیسه هوا با باز شدن به موقع متوجه بخش های بدن که مقاومت بیشتری دارند می کند و فشار وارده بر گردن و پیشانی که حساسیت بیشتری برخوردارند کاهش می‌دهد.

اجزای کیسه هوا (ایربگ خودرو)

جنس کیسه هوا پلیمر می باشد و برای پیشگیری از چسبیدن لایه های آن ها به یکدیگر و چسبیدنشان به محفظه خود هنگام جمع کردنشان، که باعث اختلال عملکردشان می شود، سطح آن ها با یک لایه سیلیکون پوشیده می شود این کیسه ها در بخش های مختلفی از خودرو که امکان برخورد و اسیب به سرنشین و راننده بیشتر می  باشد، قرار داده شده است.

حسگرهای کنترل

سنسور های سیستم ایربگ مداوم  شرایط خودرو را بررسی می کنند و با انتقال اطلاعات موقعیت خودرو و قطعات مختلف آن به واحد کنترل مرکزی خط تصادف را اعلام کرده و عامل خروج و باد شدن کیسه ها می گردد.

سنسور ها در خودروهای مختلف تعداد متفاوتی دارند. اما معمولا در خودروهای دارای ایربگ دو سنسور در دو طرف اکسل جلو و نزدیک چرخ ها کار گذاشته می شود در برخی خودروها حسگرهایی هم در درها، سقف یا بخش های دیگر قرار داده می شوند.

دقت عمل سنسور ها در بررسی شرایط خودرو و محل تعبیه و تعدادشان در عملکرد سیستم تاثیر مستقیم دارد. سنسورهای سیستم ایربگ دارای انواع مختلفی هم هستند. برای مثال برخی شدت ضربه ناشی از تصادف و برخی سرعت ضربه را اندازه گیری می کنند.

سیستم باد کننده

سیستم بادکننده پشت کیسه جمع شده در محفظه ایربگ قراردارد این سیستم یک ژنراتور تولید گاز کوچک است که دارای یک جرقه زن و تعدادی قرص سوخت می باشد . این جرقه زن به سیستم کنترل مرکزی خودرو مرتبط است و در صورت تصادف از این واحد سیگنال‌های  لازم را دریافت کرده و جرقه الکتریکی لازم جهت اشتعال سوخت را ایجاد می کند. جرقه زن این سیستم شامل خازن های پری است که در زمان لازم، باعث  اشتعال قرص های سوخت می شود، قرص ها از سدیم ازید و نیترات پتاسیم آزاد تشکیل شدند که در اثر اشتعال به گاز نیتروژن تبدیل می گردد.

 این فرآیند شیمیایی در کمتر از صدم ثانیه انجام می شود. تمام فرآیند انتقال اطلاعات توسط حسگرها، پایش آنها به وسیله واحد کنترل، انتقال سیگنال به جرقه زن و اشتعال و پرشدن و خروج کیسه ها از محفظه ایربگ در کمتراز 25 صدم ثانیه اتفاق می افتد.

واکنش گاز نیتروژن در ایربگ خودرو

سنسور های الکترومکانیکی جلوی خودرو هنگام برخورد ضربه شدید اطلاعات و هشدارهای لازم را به دستگاه کنترل مرکزی ارسال می‌کنند. این اطلاعات می تواند از یکی از حسگرها و یا هر دو ارسال شود. کامپیوتر خودرو از طریق ارسال سیگنالی مخصوص مدار پرشده خازنی جرقه زن محفظه ایربگ را فعال می کند.

نیتروژن حاصله از احتراق سوخت محفظه، سریعا کیسه را پر می کند و کیسه پر شده از محفظه خود با شتاب خارج شده و در کسری از ثانیه فضای مقایل سر و صورت سرنشین را پر می کند. هم زمان دستگاه کنترل موجب سفت شدن کمربند های ایمنی پیش کشنده می شود و راننده و سرنشین را به صندلی می چسباند.